پایگاه خبری اقتصاد دریایی

به گزارش اقتصادسرآمد، در منطقه‌ای از قطب جنوب که در آن کل یخ‌های دریا در سال ۲۰۲۲ از بین رفت کلنی¬های پنگوئن‌های امپراتور با شکست بی‌سابقه‌ای در تکثیر مواجه شدند. این کشف از پیش‌بینی‌هایی پشتیبانی می‌کند که طبق آن بر اساس روند گرم شدن کنونی جهانی ، بیش از ۹۰ درصد از کلنی های پنگوئن‌های امپراتور تا پایان قرن تقریباً منقرض خواهند شد. 

بابک مرادی - در مطالعه جدیدی که به تازگی در Communications Earth & Environment منتشر شد، محققان محققان این موضوع را مورد بحث قرار داده اند که هیچ جوجه ای در چهار تا از پنج کلنی پنگوئن امپراتور در مرکز و شرق دریای Bellingshausen منطقه زنده نمانده است. دانشمندان تصاویر ماهواره‌ای را بررسی کردند که نشان می‌داد از بین رفتن یخ دریا در مکان‌های تکثیر، قبل از اینکه جوجه‌ها پرهای ضدآب بسازند، رخ داده است.
پنگوئن‌های امپراتور در بیشتر زمان سال، از آوریل (فروردین) تا ژانویه (دی)، به یخ¬های پایدار دریایی- که محکم به ساحل متصل هستند(یخ متصل)- وابستگی دارند. هنگامی که پنگوئن ها به محل زادگیری انتخابی خود می رسند، از ماه می (اردیبهشت) تا ژوئن (خرداد) تخم می گذارند. جوجه ها پس از ۶۵ روز از تخم بیرون می آیند، اما جوجه ها تا بین دسامبر (آذر) و ژانویه (دی)، پر دار نمی شوند. 
در آغاز دسامبر ۲۰۲۲، وسعت یخ دریای جنوبگان به پایین ترین سطح قبلی در سال ۲۰۲۱ مطابقت داشت. شدیدترین تلفات در منطقه مرکزی و شرقی دریای Bellingshausen ، در غرب شبه جزیره جنوبگان مشاهده شد که در آن منطقه ۱۰۰ درصد یخ دریا در نوامبر ۲۰۲۲ از دست رفت. 

مقایسه یک کلنی روی یخ دریا 
در جزیره اسمایلی بین ۱۰ اکتبر ۲۰۲۲ تا ۱۰ دسامبر ۲۰۲۲ 
نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر پیتر فرتول، گفت:ما هرگز ندیده‌ایم که پنگوئن‌های امپراتور در این مقیاس در یک فصل تکثیر نشوند. از بین رفتن یخ دریا در این منطقه در طول تابستان قطب جنوب، احتمال زنده ماندن جوجه‌ها را بسیار بعید می‌سازد.
ما می دانیم که پنگوئن های امپراتور در آب و هوای گرم بسیار آسیب پذیر هستند - و شواهد علمی کنونی نشان می دهد که حوادث از دست دادن شدید یخ دریا مانند این مکرر و گسترده تر خواهد شد.
بررسی تصاویر ماهواره ای ۴۵ سال گذشته نشان داده است از سال ۲۰۱۶، جنوبگان چهار سال را با کمترین میزان وسعت یخ دریا (با دو سال کمترین در سال های ۲۰۲۲-۲۰۲۱و ۲۰۲۳-۲۰۲۲)  تجربه کرده است. بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲، ۳۰ درصد از ۶۲ کلنی پنگوئن‌های امپراتوری شناخته شده در جنوبگان تحت تأثیر از بین رفتن جزئی یا کلی یخ دریا قرار گرفتند. اگرچه ایجاد ارتباط بین فصول حدی (اکستریم) خاص با تغییرات اقلیمی دشوار است، اما بر اساس نسل فعلی مدل‌های اقلیمی انتظار می‌رود که وسعت یخ دریا در بازه های بلند مدت تر کاهش یابد.

آشنایی با کلنی های پنگوئن های امپراتور
پنگوئن‌های امپراتور پیش تر با جابجایی به مکان‌های با ثبات‌تر در سال بعد، به حوادثی مانند از دست رفتن یخ دریا پاسخ داده‌اند. با این حال، دانشمندان می گویند که اگر زیستگاه یخی دریا در کل منطقه تحت تأثیر قرار گیرد، این استراتژی کارساز نخواهد بود.
 
پنگوئن‌های امپراتور (Aptenodytes forsteri) در زمستان قطب جنوب روی یخ‌های دریا تولید مثل می‌کنند (داگ آلن، بررسی قطب جنوب بریتانیا)
جمعیت پنگوئن‌های امپراتور در دوران مدرن هرگز در معرض شکار در مقیاس بزرگ، از دست دادن زیستگاه، صید بیش از حد یا دیگر فعل و انفعالات انسانی محلی نبوده ‌است. برای گونه های مهره داران، تغییر اقلیم تنها عامل اصلی تأثیرگذار بر تغییر جمعیت درازمدت آنها در نظر گرفته می شود. تلاش‌های اخیر برای پیش‌بینی روند جمعیت پنگوئن‌های امپراتور از پیش‌بینی‌های از بین رفتن یخ‌های دریا، تصویر تیره‌ای را ترسیم کرده است، و نشان می‌دهد که در صورت تداوم نرخ گرمایش کنونی، بیش از ۹۰ درصد کلنی ها تا پایان این قرن تقریباً منقرض خواهند شد.
پنج کلنی پنگوئن‌های مورد مطالعه همه در ۱۴ سال گذشته با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای کشف شده‌اند - جزیره روچیلد (Rothschild Island)، ورودی وردی(Verdi Inlet)، جزیره اسمایلی (Smyley Island)، شبه جزیره برایان (Bryan Peninsula) و Pfrogner Point. نشان داده شده بود که هر پنج کلنی هر سال برای زادآوری به یک مکان مشخص باز می‌گردند و تنها یک بار در در سال ۲۰۱۰ در شبه‌جزیره برایان زادآوری شکست خورده بود.
اکنون دانشمندان به طور معمول از تصاویر ماهواره‌ای برای کشف و نظارت بر کلنی¬های پنگوئن‌های امپراتور استفاده می‌کنند، زیرا لکه‌های قهوه‌ای گوانو پرندگان (فضولات انباشته شده) به وضوح در برابر سفیدی واضح یخ و برف خودنمایی می‌کنند. این تیم از تصاویر ماهواره ای کوپرنیک سنتینل-۲ کمیسیون اروپا استفاده کرد که از سال ۲۰۱۸ به طور مداوم منطقه جنوبگان را رصد کرده است.

تاثیر از بین رفتن یخ دریای جنوبگان
در طول هفت سال گذشته، یخ دریا در اطراف جنوبگان به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. تا پایان دسامبر ۲۰۲۲، وسعت یخ دریا کمترین میزان تجربه در رکورد ۴۵ ساله ماهواره ای بود. در دریای بلینگ‌هاوزن (Bellingshausen Sea)، خانه کلنی های پنگوئن‌های این مطالعه، یخ‌های دریا تا اواخر آوریل ۲۰۲۳ شروع به تشکیل مجدد نکردند.
 
 وسعت یخ دریای جنوبگان از ۱۹۷۹ تا ۲۰۲۳ 
 از آن زمان، انحراف از وضعیت طبیعی (نرم) تشدید شده است: از ۲۰ آگوست ۲۰۲۳، وسعت یخ دریا ۲.۲ میلیون کیلومتر مربع کمتر از میانگین ۱۹۸۱-۲۰۲۲ (۱۷.۹ میلیون کیلومتر مربع) بود که به طور قابل توجهی از رکورد پایین زمستانی در ۲۰ اوت ۲۰۲۲ از ۱۷.۱ میلیون کیلومتر مربع فراتر رفت. این منطقه بزرگتر از وسعت گرینلند یا حدود ده برابر بزرگتر از بریتانیا است.
دکتر کارولین هلمز، دانشمند آب و هوای قطبی در British Antarctic Survey  گفت: در حال حاضر(آگوست ۲۰۲۳) وسعت یخ دریا در جنوبگان هنوز بسیار کمتر از رکوردهای قبلی برای این زمان از سال است. در این دوره که اقیانوس ها در حال یخ زدن هستند، ما شاهد مناطقی هستیم که به طور قابل توجهی هنوز هم عمدتا عاری از یخ هستند.
تغییرات سال به سال در گستره یخ دریا به الگوهای جوی طبیعی مانند نوسان ال نینو-جنوبی، قدرت جریان جت نیمکره جنوبی و سیستم‌های منطقه‌ای کم فشار مرتبط است.
ما به سال‌ها مشاهده و مدل‌سازی هدفمند نیاز داریم تا دقیقاً بدانیم که شرایط فعلی تا چه حد تحت تأثیر این پدیده‌ها و تغییرات طبیعی اقیانوس است. با این حال، سال‌های اخیر رکوردهای مربوط به یخ‌های دریا و گرم شدن زیرسطحی اقیانوس‌ جنوبی، به شدت به گرمایش جهانی ناشی از انسان اشاره دارد که این اکستریم ها را تشدید می‌کند.
مدل‌های اقلیمی کاهش میزان یخ‌های دریای جنوبگان را هم در شرایط فعلی و هم مبتنی بر پیش‌بینی انتشار دی‌اکسید کربن انسان نشان می‌دهند.
دکتر جرمی ویلکینسون، فیزیکدان یخ دریا در British Antarctic Survey  اظهار داشت: این مقاله به طور چشمگیری ارتباط میان از بین رفتن یخ دریا و نابودی اکوسیستم را نشان می دهد. تغییرات اقلیمی، یخ های دریا را با سرعت نگران کننده ای ذوب می کند. این علامت هشدار دیگری برای بشریت است که ما نمی توانیم این مسیر را ادامه دهیم. سیاستمداران باید برای به حداقل رساندن تأثیر تغییرات اقلیمی اقدام کنند. دیگر زمانی باقی نمانده است.
گردآوری و ترجمه: بابک مرادی