پایگاه خبری اقتصاد دریایی

بوق خبر - سرماخوردگی و رابطه بدی که با نامزدم داشتم مرا وادار کرد که با خودم ازدواج کنم. مردم عادت دارند که ازدواج و با هم بودنشان را جشن بگیرند، اما هیچکس رهایی از شرایط بد و بازگشت به رضایت و خوشبختی فردی را جشن نمی‌گیرد.

به همین خاطر نیز تصمیم گرفتم که این موفقیت را به تنهایی جشن بگیرم. در تاریم ۱۶ می‌سال ۲۰۱۵ سوفی تانر به کلیسایی در برایتون انگلستان رفت تا با خودش ازدواج کند.

در آن زمان، سولوگامی یا ازدواج سوفی با خودش بسیار خبرساز شد چراکه امری نسبتا تازه به شمار می‌رفت، اما حالا شاهد رواج هر چه بیشتر این پدیده در جوامع غربی هستیم.

البته این پدیده آنچنان که تصور می‌شود همه گیر نیست، اما دیگر مانند سابق باعث تعجب سایرین هم نمی‌شود.

هفته های گذشته خانم دیگری به اسم لائورا مسی در ایتالیا با خودش ازدواج کرد و جالب آنکه در مراسم ازدواجش پذیرای ۷۰ مهمان بود و هرآنچه که در یک مراسم عروسی سنتی انتظار دارید را در جشن خود تدارک دیده بود.

اما این ترند از کجا آمده؟ ماجرا به یک سریال هالیوودی بزاز می‌گردد که در آن کاراکتر اصلی داستان عاشق خرید حلقه ازدواج و دریافت هدیه از همسر آینده اش بود، اما از آنجا که هنوز مرد زندگی اش را پیدا نکرده بود تصمیم می‌گیرد که با خودش ازدواج کند و این هدایا را برای خودش بخرد.

در واقع حرف اصلی این سریال این بود که وقتی ما برای همه مناسبت‌های دوستان و اقوام هدیه می‌خرید بی انصافی است اگر صرفا به خاطر پیدا نکردن یار زندگی مان از این هدایا محروم شویم.

سولوگامی در واقع حرکتی برای مقابله با این قراردادهاست؛ قرارداد‌هایی که به موجب آن‌ها در صورتی می‌توانید این رویداد‌ها را در زندگی تان تجربه کنید که یار زندگی تان را پیدا کرده باشید.

اما برخی کارشناسان معتقدند که سولوگامی دلایل پیچیده تری دارد که ما در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

سولوگامی همیشه هم به معنای جایگزین کردن شریک زندگی نیست.

البته برخی از طرفداران سولوگامی مصمم هستند که زندگی پیش روی خود را به تنهایی ادامه دهند، اما بسیاری از این افراد برنامه‌ای برای تنها ماندن ندارند. درواقع هدف آن‌ها از ازدواج با خودشان جایگزین کردن شریک آتی زندگی شان نیست و ابدا نمی‌خواهند مانع از پیش قدم شدن خواستگاران آتی شوند.

تغییر زمانه

یکی دیگر از پدیده‌های تاثیرگذار در رواج سولوگامی کم رنگ شدن سنت‌ها و ازدواج‌های مبتنی بر رسوم است. سوفی در این باره می‌گوید:

برای برخی از مردم ازدواج سنتی بهترین حالتی است که میتواند رخ دهد، اما با توجه به نرخ بالای طلاق در جوامع غربی و نارضایتی‌های میان زوجین، دستیابی به یک ازدواج موفق مرتب دشوار و دشوارتر می‌شود.

چه کسی می‌تواند مطمئن باشد که سولوگامی بهترین گزینه برای این جور افراد نیست؟

در نهایت بزرگ‌ترین انتقادی که به سولوگامی وارد می‌شود این است که افراد به خاطر خودشیفتگی با خودشان ازدواج می‌کنند. در واقع زنی که می‌گوید می‌خواهم با خودم ازدواج کنم یعنی شیفته خودش است و باور دارد که از خودش بهتر پیدا نمی‌شود.

اما سوفی معتقد است که این باور نادرست است و سولوگامی ابدا به معنای خودشیفتگی نیست.

اول به این دلیل که در ازدواج‌های سنتی هم عروس‌ها دوست دارند مراسم حول آن‌ها بچرخد و ستاره مجلس باشند و دوم اینکه این گفته‌ها ریشه در زن ستیزی دارند.

همانطور که در ابتدای این مطلب گفته شد اغلب افرادی که به سولوگامی روی می‌آورند زنان هستند و این زنان عموما در طول زندگی شان تحقیر شده اند.

در جوامع امروزی اگر مردی مستقل زندگی کند مورد تقدیر و ستایش قرار می‌گیرد، اما وقتی زندگی تنها می‌ماند همه از ناراحتی یا خودشیفتگی اش صحبت می‌کنند.

جوامع امروزی منتقد سرسخت زنان تنها هستند. سولوگامی شیوه‌ای نوین برای فاصله گرفتن از این باور‌های غلط است.