بوق خبر - ممکن است زمانی که به حمام میروید و به موهای خود شامپو میزنید و یا وقتی موهای خود را شانه میکشید متوجه ریزش تعدادی از موهای خود شوید و این شما را نگران کند. اما اگر بدانید تعداد طبیعی ریزش مو در طول روز چقدر است و چگونه میتوان این مقدار ریزش را آزمایش کرد و به نتیجه رسید، آن وقت نگرانیهای بیهوده را کنار میگذارید و در صورت وجود مشکل در صدد رفع آن برمیآیید.
هر انسان بالغ به طور میانگین دارای ۱۰۰.۰۰۰ الی ۱۵۰.۰۰۰ تار مو روی سرش است. هر فرد در طول روز تقریبا بین ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو از دست میدهد و تا این حد ریزش مو طبیعی است. در واقع ۸۰ تا ۹۰ درصد فولیکولهای مو در مرحله رشد هستند، در حالی که بقیه موها در مرحله استراحت یا ریزش هستند. به مرور زمان به جای هر تار مویی که ریخته میشود مجددا مویی جدید از همان نقطه روییده میشود.
میزان ریزش مو با افزایش سن رابطه مستقیم دارد و هر چه مسنتر شوید، تعداد موهایی که روزانه از دست خواهید داد نیز بیشتر خواهد شد.
ریزش بیش از ۱۲۵ تار مو در روز طبیعی نیست و باید به دنبال علت این ریزش غیر طبیعی بود. اگر این مقدار ریزش بیش از سه هفته ادامه یابد و یا اگر احساس میکنید تراکم موهایتان با گذر زمان در حال کاهش است، همچنین اگر میبینید تارهای مو همراه با ریشه میریزند، همه این موارد میتواند دلیلی قانع کننده برای مراجعه به پزشک باشد.
روش کشیدن یک دسته مو: حدود ۶۰ تار موی خود را در دست بگیرید و کمی آنها را بکشید. اگر بین ۵ تا ۸ تار مو ریخت و در دستتان جمع شد، یعنی میزان ریزش موی شما طبیعی است. اما اگر تعداد موهای ریخته ۱۵ تا ۲۰ تار مو بود، طبیعی نیست و باید برای درمان نزد متخصص پوست و مو بروید.
روش شانه کشیدن از پشت سر به جلو: قبل از اینکه موهای خود را بشویید، از پشت موهای قسمت بالای سرِ خود را شانه کرده و موها را به سمت جلو بیاورید. حدود یک دقیقه این کار را تکرار کنید. میتوانید این کار را روی یک کاغذ یا پارچه رنگی انجام دهید تا موهایی را که میریزد ببینید. در حالت عادی باید حدود ۱۰ تار مو بریزد و بیشتر از آن، طبیعی نیست و باید به متخصص مراجعه شود.
دلایل ژنتیکی و ارثی (بیشتر در ناحیه جلوی سر و کف سر)
عدم تعادل هورمونی (مثلا زنان در دوران یائسگی، زایمان یا مصرف قرص ضدبارداری)
کمبود مواد مغذی ضروری در بدن محصوصا آهن بدن
کم کاری یا پرکاری تیروئید
گذراندن دوران بعد از بیماری یا عمل جراحی
مصرف برخی از داروها (مثل داروهای نیروزا و آنتی بیوتیکها)
کشیدن سیگار
استرس، تنش، ناراحتی فکری و نگرانی
استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی همچون رنگ مو، اسپری مو، مواد دکلره و مواد فر و صاف کننده مو
حرارت ناشی از سشوارها و اتوی مو
رژیم غذایی نامناسب و عادات ناسالم
شوره سر و سایر اختلالات پوست سر
از دست دادن وزن زیاد
ریزش مو معمولا در آقایان بسیار شایع است، تحقیقات نشان میدهد ۹۰ درصد از مردان، درجاتی از ریزش موی مردانه را دارند. این عامل هم به ژنتیک مربوط میشود و هم به مسائل هورمونی.
در ریزش موی ارثی و تحت تاثیر ژنتیک، موهای افراد ممکن است در ۱۸ سالگی و یا در ۳۰ سالگی در فاز ریزش قرار گیرند. این موضوع بستگی به زمان فعالیت ژن دارد که در افراد مختلف، متفاوت است و هنوز جوابی برای آن وجود ندارد.
ریزش مو مردانه در آقایان از قسمت شقیقهها شروع میشود و به تدریج عقبتر رفته و حالت مثلثی شکل به خود میگیرد. در نهایت موهای فرق سر، کم و نازک میشوند. در همه این ناحیهها به هم میچسبند و ممکن است هیچ تار مویی روی سرشان نماند، غیر از قسمتهایی که حساس به هورمون مردانه نیستند، مانند کنارههای گوش و پشت سر.
ریزش موی زنان دلایل مختلفی ممکن است داشته باشد: کمبود آهن از شایعترین علتهای ریزش مو در زنان است که معمولا به دلیل عادت ماهانه اتفاق میافتد یا گاهی رژیمهای لاغری سخت که بعضی از زنان میگیرند، این افراد یا دچار کمخونی شده و یا ذخیره آهن بدنشان کم میشود.
اختلالات هورمونی مثل پریود، بارداری، مصرف قرصهای ضد بارداری، زایمان، یائسگی و … نیز از دلایل ریزش موی زنان است.
همچنین مسایل ژنتیکی از دیگر علتهای شایع ریزش مو در خانمهاست، یعنی بعضی زنان هم دچار ریزش موی مردانه میشوند، اما طرح ریزش مو در خانمها با آقایان فرق دارد؛ در زنان معمولا خط جلوی سر حفظ میشود و تراکم موها در قسمت فرق و جلوی سر کم میشود، به طوری که احساس میکنند زمانی که فرق باز میکنند کف سرشان پیداست و موهایشان نازک شده است. گاهی این ریزش مو در زنان آنقدر شدید است که قسمت جلوی سرشان مانند آقایان خالی میشود، اما بطور معمول آنچه که در خانمها دیده میشود، کاهش تراکم مو است نه طاسی.