پایگاه خبری اقتصاد دریایی

به گزارش اقتصاد دریایی، کریگ ایسون اعلام داشت: طبق داده‌های گروه مالکان کشتی، شورای بین‌المللی دریانوردی بالتیک، IMO می تواند تا سال 2030 به یکی از اهداف کربن زدایی در حمل و نقل برسد.

یکی از اهداف  IMO، یا بخشی از بلندپروازی‌های سازمان، این است که حداقل 5 درصد از انرژی مورد استفاده در تامین انرژی کشتیرانی باید از سوخت‌های باشد که از انتشار گازهای گلخانه‌ای و منابع انرژی تقریباً تهی باشد. دومین هدف این است که شدت کربن تولید شده در حمل و نقل باید حداقل 40درصد در مقایسه با سطوح 2008 کاهش یابد.

استراتژی بازنگری شده IMO همچنین شامل نقاط بازرسی برای سال‌های 2030 و 2040 می‌شود، که در آن اولاً نشان می‌دهد که مجموع انتشار گازهای گلخانه‌ای سالانه کشتیرانی بین‌المللی حداقل 20 درصد نسبت به سال 2008 کاهش یافته است.

سوخت‌های اصلی برای رسیدن به این سوخت‌های زیستی تایید شده، آمونیاک آبی یا سبز، متانول و هیدروژن و همچنین گاز طبیعی مایع هستند.

بیمکو گفت که انتظار می‌رود 29درصد از کشتی‌های سفارش داده شده، 42درصد از آن‌ها سنگین وزن هستند، برای استفاده از این سوخت‌ها با قابلیت کامل یا آماده بهسازی تحویل داده می‌شود.

بنابراین حتی اگر از هم اکنون تا سال 2028 که دفترچه سفارش فعلی تحویل داده شوند، هیچ کشتی‌ای اسقاط نشود، 4درصد از ناوگان برای استفاده از سوخت‌های پاک‌تر آماده خواهند شد.

بیمکو خاطرنشان کرد که سالانه 1 تا 2 درصد از ناوگان جهانی از نظر سنگینی وزن بازیافت می‌شود، بنابراین درصد کشتی‌های آماده برای رسیدن به هدف 2030 بیشتر خواهد بود زیرا ناوگان جهانی از کشتی‌های قدیمی‌تر و سوخت‌های ذخیره سازی استفاده می‌کنند که باید از این سوخت‌ها حذف شوند.

بیمکو با استناد به داده‌ها و تحقیقات کلارکسون، همچنین خاطرنشان کرد که این ناوگان کانتینری است که از نظر آماده یا توانمندی پیشرو خواهد بود و اظهار داشت که زمانی که دفترچه سفارش کشتی کانتینری تحویل داده شود، حداقل 23 درصد از ناوگان کشتی‌های باکس براساس ظرفیت بی‌وزن خواهد بود و 7درصد قادر به استفاده از سوخت‌های جدیدتر ناوگان نفتکش و 4درصد ناوگان بلکر آماده می‌شود.

نیلز راسموسن، تحلیلگر ارشد کشتیرانی بیمکو درباره استفاده از بادهای استوایی گفت که تنها با ارزیابی دفتر سفارشات بازارهای کانتینر، تانکر و فله خشک به نظر می‌رسد که این صنعت در راه داشتن 5 درصد از ناوگان جهانی قادر به استفاده از سوخت‌های جایگزین است.

وی خاطرنشان کرد که بیشتر سفارشات فعلی در سال 2027 تحویل داده می‌شوند و به مدت سه سال دیگر اجازه می‌دهند تا سایر سفارشات به آمار اضافه شوند و همچنین بازسازی کشتی‌های موجود و اسقاط بیشتر از ظرفیت‌های قدیمی‌تر انجام شود.

وی با بیان اینکه انتظار می رود کار بیشتر در IMO برای حل این مشکل انجام شود، گفت: با این حال، سوال دیگر این است که آیا سوخت این کشتی‌ها در دسترس خواهد بود تا از سوخت آن‌ها استفاده کنند؟