پایگاه خبری اقتصاد دریایی

کد خبر: ۵۱۱۵
۲۵ فروردين ۱۴۰۳ | ۱۷:۵۱
 اقتصاددریایی - دریای سرخ در تجارت بین‌المللی دریایی اهمیت زیادی دارد و کانال سوئز و باب المندب، ارزش مهمی در این مسیر دریایی دارند. در سال ۲۰۲۳ میلادی حدود ۲۲ درصد تجارت کانتینری دریایی جهان از کانال سوئز انجام و کشتی‌هایی اروپایی از تنگه باب المندب برای دسترسی به این کانال استفاده کردند.

پیامد‌های اقتصادی ادامه تنش‌های دریای سرخ

به گزارش اقتصاددریایی، دریای سرخ میزبان تقریباً ۱۲ درصد تجارت جهانی، ۲۱۳۴۴ کشتی در روز، بالغ بر یک تریلیون دلار کالا و ۱۰ درصد تجارت دریایی است. حجم عظیمی از محموله‌های نفتی از خلیج فارس به آمریکای شمالی و اروپا از این منطقه عبور می‌کند. از زمان آغاز جنگ اسرائیل و حماس، انصارالله یمن کشتی‌های عازم اسرائیل را هدف قرار داده‌ تا به اسرائیل فشار بیاورد که نسل‌کشی مردم فلسطین را متوقف کند. با این حال، این حملات پیامدهای جهانی دارد و کشتی‌های کانتینری را مجبور به تغییر مسیر در اطراف دماغه امید نیک کرده است. این امر حدود ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ مایل دریایی یا ۱۰ روز را به مدت سفر افزوده است.

حملات انصارالله به کشتی‌های اسرائیل و حامیان آن در دریای سرخ، پیامدهای متعددی بر تجارت جهانی دارد. این گروه دارای تجربه و تخصص قابل توجهی در مبارزه با جنگ‌های چریکی دارد و کنترل یک سوم کشور و ۷۰ درصد از جمعیت یمن را اداره می‌کنند. آنها با ارتش عربستان و با ائتلاف تحت رهبری عربستان در جنگ بوده‌اند. بر اساس گزارش سازمان ملل، بیش از ۳۷۷ هزار نفر در این جنگ ده ساله بین عربستان سعودی و حوثی‌ها کشته شده‌اند. این گروه همچنین از روابط نزدیک بین اسرائیل و عربستان سعودی برای پیشبرد نفوذ خود در میان مردم یمن استفاده کرده‌اند. در واقع حملات اخیر و دفاع آنها از مردم غزه، میزان محبوبیت این گروه را افزایش داده است.

در واقع، جنگ نسل کُشی اخیر اسرائیل در غزه روایت آن را در میان جمعیت عرب و مسلمان تقویت کرده است. حوثی‌ها در ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳ میلادی در همبستگی با مردم فلسطین حمله به کشتی‌های اسرائیلی را آغاز کردند. این حملات نه تنها توسط مردم یمن، بلکه توسط جمعیت عرب و مسلمان در سراسر جهان مورد تأیید قرار گرفت. مردم حامی فلسطین در سراسر جهان این حملات را نشانه شجاعت و ایستادگی در برابر ظلم و ستم رژیم اسرائیلی مورد حمایت غرب می‌دانند.

از سوی دیگر، غرب نسبت به این حملات شگفت زده است. شورای امنیت سازمان ملل متحد در ژانویه ۲۰۲۴ میلادی قطعنامه‌ای را تصویب و از حوثی‌ها خواسته بود حملات به کشتی‌های باری را فوراً متوقف کنند. علاوه بر این، ایالات متحده یک ائتلاف دریایی علیه این گروه تشکیل داد تا از کشتی‌های خود در دریای سرخ محافظت کند. نیروهای ائتلاف عملیات «نگهبان رفاه» را علیه حوثی‌های یمن آغاز کردند. با این حال، این حملات توسط ائتلاف به رهبری ایالات متحده در جلوگیری از حمله انصارالله به کشتی‌ها در دریای سرخ موفق نبود. انصارالله در مارس ۲۰۲۴ میلادی اعلام کردند که تمامی کشتی‌هایی که وارد آب‌های یمن می‌شوند باید از اداره امور دریایی آنها مجوز بگیرند. این امر نشان دهنده ناکارآمدی و شکست حملات تلافی جویانه ارتش ائتلاف است.

انصارالله یمن از طریق این حملات به دنبال دستیابی به اهداف متعدد هستند. اگرچه فشار بر اسرائیل و متحدان غربی آنها دلیل اصلی حملات آنهاست، اما آنها همچنین می‌خواهند اهرم سیاسی علیه رقیب داخلی خود STC (شورای انتقال جنوبی) به دست آورند تا محبوبیت و مقبولیت خود را افزایش دهند. با این حال، این حملات بر هزینه‌های تجاری کشتی‌هایی که از دریای سرخ می‌گذرند تأثیر گذاشته است. بر‌اساس گزارش مؤسسه اقتصاد جهانی «کیل»، حجم کانتینرهای باری در دریای سرخ ۷۸ درصد از مقادیر مورد انتظار کاهش یافته است. بسیاری از شرکت‌های کشتیرانی از جمله مرسک، هاپاگ-لوید، CMA CGM فرانسه و شرکت کشتیرانی ایتالیایی-سوئیسی (MSC) فعالیت خود را در دریای سرخ به دلیل این حملات متوقف کرده‌اند. حق بیمه نیز به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.

علاوه بر این، شرکت‌های حمل‌و‌نقل باید حدود ۲۵۰ درصد بیشتر به شرکت‌های بیمه پرداخت کنند. علاوه بر این، کشتی‌هایی که از طریق دریای سرخ سفر می‌کنند، اکنون باید طبق خدمات حمل‌و‌نقل Inchcape‌، «‌بانکرینگ، تغییرات خدمه و هرگونه هزینه گمرکی یا بندری در بنادر جدید» را ارائه دهند. در مجموع ۵۸۶ کشتی تنها در فوریه ۲۰۲۴ میلادی تغییر مسیر دادند که منجر به کاهش ۸۲ درصدی تناژ کانتینر عبوری از دریای سرخ شد. هزینه این تغییر مسیر حدود یک میلیون دلار سوخت برای هر سفر بین آسیا و اروپا تخمین زده می‌شود. همراه با افزایش هزینه‌های سفر برای دوری از دریای سرخ، شرکت‌های کشتیرانی که از دماغه امید نیک عبور می‌کنند، با کمبود کشتی و بنادر شلوغ نیز دست و پنجه نرم می‌کنند.

نتیجه‌گیری

در نتیجه، رویارویی انصارالله و اسرائیل همراه با متحدانش در دریای سرخ، دارای تبعات جهانی است. تداوم این درگیری می‌تواند باعث اختلال و تأخیر قابل توجهی در جریان کالا شود که تأثیرات منفی بر زنجیره تأمین جهانی دارد. بنابراین، این درگیری پتانسیل افزایش تورم و ایجاد بی‌ثباتی منطقه‌ای را در کنار آسیب رساندن به تجارت دریایی دارد. سازمان‌های بین‌المللی و همه ذی‌نفعان مهم در جنگ اسرائیل و حماس، به‌ویژه ایالات متحده و متحدانش، باید به‌جای اینکه بحران دریای سرخ را متوجه انصارالله بدانند، گام‌های عمل‌گرایانه برای حل بحران غزه بردارند. اگر اسرائیل به نسل‌ کشی در غزه ادامه دهد، تنش در دریای سرخ احتمالاً تشدید و باعث تورم و اختلال در زنجیرۀ تأمین در سراسر جهان می‌شود.

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر:
نیازمندی‌ها
پیشخوان روزنامه