پایگاه خبری اقتصاد دریایی

بوق خبر -  هپاتیت ب یک ویروس است که کبد را درگیر می‌کند. بیشتر افرادی که مبتلا می‌شوند مدتی بعد خوب می‌شوند و ویروس در بدنشان باقی نمی‌ماند. در این صورت مبتلا به هپاتیت حاد هستند.

ممکن است فرد از ابتلای خود آگاه نباشد، چون بیماری می‌تواند بدون علامت باشد یا علائمی خفیف مانند آنفولانزا داشته باشد. در این صورت فرد بدون اینکه بداند ویروس را به دیگران منتقل می‌کند.

در مواردی ویروس در بدن باقی می‌ماند که هپاتیت مزمن نامیده می‌شود.

این حالت در دراز مدت موجب آسیب کبد می‌شود. شیرخواران و کودکان خردسال بیشتر دچار هپاتیت مزمن می‌شوند.

عامل ایجاد کننده چیست؟

بیماری توسط ویروس هپاتیت ب ایجاد می‌شود. ویروس از طریق خون و مایعات بدن فرد مبتلا منتشر می‌شود.

هپاتیت ب از چه طریقی منتقل می‌شود؟

تماس جنسی با فرد آلوده بدون استفاده از کاندوم

سرنگ تزریقی مشترک

خالکوبی و تاتو با وسایلی که استریل نشده اند.

استفاده از وسایل شخصی مشترک مانند مسواک، تیغ، موچین، لنز تماسی و هر وسیله‌ای که ممکن است با خون و مایعات بدن تماس داشته باشد.

انتقال از مادر به نوزاد حین زایمان

انتقال از طریق عطسه، سرفه، و معاشرت معمولی صورت نمی‌گیرد.

علائم بیماری:

احساس خستگی مفرط
تب خفیف
سردرد
کاهش اشتها
شکم درد یا استفراغ
اسهال یا یبوست
درد عضلات و مفاصل
کهیر
زردی چشم و پوست (یرقان) که معمولاً علامت دیررسی است.

بیشتر بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن هیچ علامتی ندارند.

هپاتیت ب چگونه تشخیص داده می‌شود؟

هپاتیت ب با انجام آزمایش تشخیص داده می‌شود. همچنین با آزمایش می‌توان بیماران بی علامت را شناسایی کرد. با آزمایش خون می‌توان فهمید که آیا واکسن حفاظت کافی ایجاد کرده یا نه.

در مراحل بعدی ممکن است برای بیماران آزمایش آنزیم‌های کبدی و نیز نمونه گیری از بافت کبد برای تعیین میزان آسیبی که به کبد وارد شده انجام شود.

هپاتیت ب چگونه درمان می‌شود؟

هپاتیت حاد:

در بسیاری از موارد هپاتیت ب حاد خود به خود از بین می‌رود.

درمان دارویی در افراد مبتلا به هپاتیت ب حاد توصیه نمی‌شود.

علائم بیماری را می‌توان با استراحت، خوردن غذا‌های سالم، مایعات فراوان و خودداری از مصرف دارو‌های غیر ضروری، الکل تسکین داد.

هپاتیت مزمن:

درمان هپاتیت ب مزمن به میزان آسیب کبد بستگی دارد. بسیاری از این بیماران می‌توانند با مراقبت و معاینات منظم زندگی معمول خود را داشته باشند.

درمان‌های خاصی وجود دارند که پزشک بسته به شرایط بیمار تجویز می‌کند.

درمان ضد ویروسی در هپاتیت ب مزمن، در آسیب کبد و یا در مراحل تکثیر شدید ویروس استفاده می‌شود.

احتمال عود بیماری پس از درمان وجود دارد.

اگر هپاتیت ب مزمن منجر به آسیب شدید و دائمی کبد گردد ممکن است نیاز به پیوند کبد باشد.

چگونه پیشگیری کنیم؟

۱. واکسن هپاتیت ب: که در سه نوبت تزریق می‌شود، بهترین راه پیشگیری از بیماری است. پس از انجام دوره‌ی کامل واکسیناسون آزمایشی صورت می‌گیرد تا میزان حفاظت ایجاد شده بر علیه بیماری بررسی شود، زیرا ممکن است ایمنی فرد پاسخ کافی نداده و برای ایمن شدن به واکسن بیشتری نیاز باشد.

۲- استفاده از کاندوم

۳- خودداری از استفاده از سرنگ مشترک، مسواک، تیغ، و سایر وسایل فردی که احتمال آلوده بودن دارند.

۴- استفاده از دستکش: در افرادی که با خون و مایعات بدن سر و کار دارند توصیه می‌شود.

۵- دریافت پادتن: در مواردی که مواجهه با ویروس صورت می‌گیرد با مراجعه به پزشک و دریافت پادتن می‌توان از احتمال ابتلا کاست.

۶- زنان باردار: زنان باردار در صورتی که احتمال آلودگی خود را می‌دهند باید به پزشک مراجعه کنند تا با تدابیری ویژه از احتمال ابتلای نوزادشان کاسته شود.