پایگاه خبری اقتصاد دریایی

به گزارش اقتصاددریایی، پریسا حاجی محمدی، دکتری کسب و کار حرفه‌ای در نوشتاری اختصاصی برای روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد به بررسی موضوع توسعه پایدار به عنوان یکی از موضوعات مهم و ریشه‌ای در اقتصاد ایران و جهان پرداخته است. این نوشتار را در ادامه می‌خوانید:
«چالش امروز این است که پایداری را در تمام ابعاد آن از پیرامون سیستم تا هسته آن پیش ببریم». زیرا توسعه پایدار رویکردی است که هدف آن رفع نیازهای نسل حاضر و حفظ منابع برای نسل های آینده است.  تغییرات جهانی با تمرکز بر تولید و مصرف مسئولانه مردم برای حفظ کره زمین به نیرویی توانمند نیازمند است.
گزارش اقتصاد دیجیتال ۲۰۲۴ تأثیرات زیست‌محیطی رو به رشد و در حال گسترش اقتصاد دیجیتال درجهان را تحلیل می‌کند. این گزارش خواستار اقدام جسورانه از سوی سیاست گذاران، مدیران کسب و کارها و صنعت و مصرف کنندگان است.این گزارش بطور مفصل نشان می دهد که در حالی که دیجیتالی شدن باعث رشد اقتصاد جهانی می شود و فرصت های منحصر به فردی را برای کشورهای در حال توسعه ارائه می دهد، پیامدهای زیست محیطی آن بسیار بیشتر می شود.
کشورهای در حال توسعه به دلیل شکاف های موجود دیجیتال و توسعه، هم از نظر اقتصادی و هم از نظر زیست محیطی بطور نابرابر تحت تأثیر قرار می گیرند، اما آنها پتانسیل این را دارند که از تغییرات دیجیتال برای تقویت توسعه در کشور خود استفاده کنند. تقویت همکاری بین کشورها باعث می شود از دسترسی عادلانه به فناوری ها و منابع دیجیتال اطمینان حاصل گردد و حال آنکه ناگریز جهان و محیط پیرامون ما با سرعتی شگفت انگیز بسمت دیجیتالی شدن پیش می رود، بنابراین نباید مدیریت منابع و انرژی و تحلیل اقتصادجهانی  نیز از این حیث دور بماند. 
درگفتگوهای بین المللی در کنفرانس UNCTAD  بر ضرورت تکمیل تعهدات بین المللی در زمینه هایی مانند کار، بهداشت و محیط زیست، حمایت از رویکردهای عملی برای پرداختن به چالش های پایداری تاکید شد. بطور کلی، به نیاز به همکاری و گفتگوی نهادی قوی تر بین کشورها و سازمان ها اشاره شد.
گزارش اقتصاد دیجیتال ۲۰۲۴ نیز بر نیاز فوری به استراتژی های پایدار و فراگیر از دیدگاه زیست محیطی تأکید می کند.فناوری های دیجیتال و زیرساخت‌ها به شدت به مواد اولیه و منابع انرژی بستگی دارد و همراه با نیازهای رو به رشد آب و انرژی، خطرات و تلفات نامتعادل و سنگینی را بر روی کره زمین وارد می‌کند.
برای مثال، تولید و استفاده از دستگاه‌های دیجیتال، مراکز داده و شبکه‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات حدود ۶ تا ۱۲ درصد از مصرف جهانی برق را تشکیل می‌دهند.تجارت و توسعه سازمان ملل متحد خواستار تنظیم و اجرای استراتژی های پایدار و عادلانه برای کاهش تأثیرات زیست محیطی رو به رشد اقتصاد دیجیتال است.
کشورهای در حال توسعه تاثیرات زیست محیطی اقتصاد دیجیتال را به دوش می کشند اما مزایای نسبتا کمی از دیجیتالی شدن مواد معدنی کلیدی دریافت می کنند. کشورهای در حال توسعه به طور نامتناسبی از تاثیر تغییرات آب و هوایی رنج می برند. با این حال، آنها در بهره بردن از مزایای اقتصاد دیجیتال جهانی ناکام هستند واین نابرابری باید معکوس شود.
دیجیتالی شدن یک استقبال و یک محرک ضروری برای رشد اقتصاد جهانی است. با این حال، باید فراگیر و پایدار باشد، زیرا دیجیتالی شدن سریع نگرانی های زیست محیطی را تشدید می کند. ظهور فناوری هایی مانند هوش مصنوعی و استخراج ارزهای دیجیتال مصرف انرژی را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. به عنوان مثال، مصرف انرژی استخراج بیت کوین بین سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۴۴، ۳۴ برابر افزایش یافته است و به حدود ۱۴۱ تراوات ساعت رسید.
امروزه کشورهای در حال توسعه تولیدکنندگان کلیدی مواد معدنی و حیاتی ضروری برای اقتصاد دیجیتال هستند، آنها کلید رشد اقتصاد دیجیتالی را که شاهد آن هستیم، در دست دارند. می‌توانیم دیدگاه مثبتی بر اساس فرصت‌ها داشته باشیم، زیرا به اقتصاد دیجیتال برای تسریع و رشد آتی نیاز داریم. افزایش ۵۰۰ درصدی تقاضا برای مواد معدنی حیاتی برای دیجیتالی شدن تا سال ۲۰۵۰ پیش‌بینی می‌شود که ناشی از وسایل الکترونیکی مصرفی، باتری‌های خودروهای الکتریکی و ذخیره انرژی تجدیدپذیر است.

 

منبع: اقتصاد سرآمد