پایگاه خبری اقتصاد دریایی

بر اساس این گزارش که فارس منتشر کرده است: روند دلار‌زدایی که از سال ۲۰۱۱ توسط چین و روسیه آغاز شد، به تازگی در دستور کار اقتصاد‌های نوظهوری مانند هند، برزیل، اندونزی، عربستان، امارات و به طور کلی کشور‌های عضو بریکس (به جز کشور‌های آفریقایی) قرار گرفته و این کشور‌ها فرایند جایگزینی دلار با ارز‌های محلی به خصوص یوان را در روابط تجاری خود آغاز کرده‌اند.
بر خلاف موضع‌گیری‌های سیاسی و احساسی برخی کارشناسان اقتصادی در ایران، دلار‌زدایی یک «انتخاب داوطلبانه» توسط کشور‌های مذکور نیست بلکه یک ‌پاسخ اجباری‌ به تبدیل دلار به یک سلاح ارزی است.
دولت آمریکا طی دهه‌های اخیر همواره کسری بودجه داشته و از روند رو به ازدیاد مخارج رنج می‌برده و در واقع تورم ناشی از تامین مالی این مخارج را از طریق دلار به دیگر کشور‌های جهان صادر کرده و همین تغییرات پر شتاب در سیاست‌گذاری پولی آمریکا در کنار مسائل ژئوپلتیک عوامل اصلی دلار‌زدایی در دنیا به شمار می‌آیند.
هر چند پایان دادن به تسلط دلار بر تجارت و اقتصاد جهان هدف آسانی نبوده اما روند دلار‌زدایی توسط کشور‌های که بیشترین ذخایر ارزی در جهان را در اختیار دارند بسیار با اهمیت است.

ذخایر ارزی جهان چگونه توزیع شده است؟
بر اساس آخرین آمار اعلام شده از سوی صندوق بین‌المللی پول در مارس ۲۰۲۳، چین با ۳۴۸۰ میلیارد دلار در حدود ۳۰ درصد از مجموع ذخایر ارزی جهان (۱۱۹۶۲ میلیارد دلار) را در اختیار دارد و بعد از آن ژاپن با ۱۱ درصد، سوئیس با ۸ درصد، روسیه با ۶ درصد، هند با ۵ درصد، تایوان با ۴.۵ درصد، هنگ هنگ با ۴.۲ درصد، عربستان سعودی با ۴ درصد، کره جنوبی با ۳.۷ درصد و سنگاپور با ۳.۵ درصد در رتبه های بعدی قرار دارند.
بر اساس همین آمار مجموع ذخایر ارزی اقتصاد‌های نوظهور که روند دلار‌زدایی را آغاز کرده‌اند بیش از از ۶۰ درصد ذخایر ارزی جهان را در برمی‌گیرد. در ژانویه ۲۰۲۳ مقامات سنگاپور از تلاش برای برای دلارزدایی صحبت کرده‌اند و هند با امارات و روسیه بر تجارت غیر دلاری و استفاده از روپیه به تفاهم رسیده‌اند.
همچنین عربستان در ۴۸ سال گذشته برای اولین بار اعلام کرده است که درهای تجارت نفتی این کشور با چین و دیگر کشور‌ها با ارز‌های غیردلار باز است. امارات نیز طرح متنوع سازی واحد‌های پولی مورد استفاده در معاملات نفتی خود را آغاز کرده است. اندونزی طرح جایگزینی سیستم پرداخت داخلی را راه‌اندازه کرده است.
همچنین برزیل و آرژانتین در مورد ایجاد یک واحد پولی مشترک برای دو اقتصاد بزرگ آمریکای جنوبی به تفاهم رسیده‌اند، بانک مرکزی مصر نیز از ایجاد شاخص ارزی جدید برای دوری از دلار در مصر خبر داده است.روسیه و چین نیز که از سال ۲۰۱۱ آغاز‌گر این روند بوده‌اند. همه ارقام و سیاست‌های مذکور به معنای نقش فوق‌العاده‌ای اقتصاد‌های در حال ظهور در فرایند جدید دلار زدایی و حرکت از سیستم پولی تحت تسلط آمریکا به یک سیستم پولی چند قطبی مبتنی بر روابط دو یا چندجانبه و افزایش نقش یوان در سال‌های آتی است.
حال در چنین وضعیتی که تسط دلار موجب تزریق تورم، خروج سرمایه و کاهش ارزش پول ملی در کشور‌های جهان شده، منطقی است که اقتصاد ایران تمام و کمال به دلار وابسته بماند و روند دوری از دلار در معاملات دو یا چند جانبه منطقه‌ای را آغاز نکند؟ آغاز همکاری‌های بین بانکی و تسویه‌ای با چین و روسیه که در یک ماه اخیر در دستور کار بانک مرکزی قرار داشته به هیچ به معنای دوری از روابط جهانی نبوده و اتفاقا بر مبنای کاهش هزینه‌های تسویه بین‌المللی و تسهیل آن است.
از طرفی احیای اتحادیه پایاپای آسیا (ACU) توسط بانک مرکزی ایران و برگزاری اجلاس آن در همین ماه در تهران در جهت همین موضوع و تسهیل تسویه بین‌المللی با کشور‌هایی مانند هند، پاکستان و سریلانکا می‌باشد.
با وجود اینکه از زمان جنگ جهانی دوم، دلار آمریکا قوی‌ترین ارز جهان بوده است، اما حالا یک کارشناس اقتصادی هشدار می‌دهد که به ‌زودی ممکن است این ارز جهانی، قدرت خود را از دست بدهد. جان کارنی، سردبیر اقتصادی نشریه «برایت بارت» در نشستی در برنامه «آخر هفته با فاکس و دوستان» هشدار داده است که ضعیف بودن ارزش دلار می‌تواند «تهدیدی جدی» برای نفوذ حیاتی آمریکا در صحنه جهانی باشد.
او ادامه داد: «این نه تنها یک تهدید جدی است بلکه به نظر من اجتناب ناپذیر هم هست. ما بعد از جنگ جهانی دوم، سه مرحله را پشت سر گذاشتیم. زمانی ایالات متحده بزرگترین اقتصاد جهان بود. در دهه ۱۹۷۰، بانکداری جهانی اساسا حول دلار چرخید و با سقوط اتحاد جماهیر شوروی، کل جهان، کم و بیش تحت سلطه دلار آمریکا قرار گرفت.»
اما به گفته کارنی «این وضعیت در حال تغییر است. چین و روسیه شروع به ساخت یک بلوک ارز جایگزین کرده‌اند.»
اظهارات این کارشناس به تلاش‌های مدام چین برای حذف دلار اشاره دارد. به نظر می‌رسد چینی‌ها روند استراتژیک دلارزدایی از معاملات تجاری خود را در جریان تهاجم روسیه به شبه جزیره کریمه اوکراین آغاز کردند. ویل کین، مجری مشترک برنامه «آخر هفته با فاکس و دوستان» در این باره گفت که در نتیجه نزدیک به ۳ درصد از پرتفوی ذخیره در حال حاضر در یوآن چین قرار دارند.
به گزارش صندوق بین‌المللی پول، در طول دو دهه گذشته، دلار آمریکا ۱۲ درصد از سهم بازار را از دست داده و از ۷۱ درصد به ۵۹ درصد کاهش یافته است.
کارنی تاکید کرد: «بنابراین من فکر نمی‌کنم یوآن چین به ارز غالب تبدیل شود. من فکر می‌کنم اروپا و نزدیک‌ترین متحدان آن و ژاپن همچنان روی دلار باقی خواهند ماند. همچنین به اعتقاد من سعودی‌ها و اکثر کشورهای نفتی می‌خواهند رابطه نزدیک خود را با دلار حفظ کنند. با این حال، من فکر می‌کنم که ما بلوک‌های جایگزینی خواهیم داشت که خیلی سال است نداشته‌ایم.»