بوق خبر - به آن همه دروغ کوچکی که در ۲۴ ساعت گذشته گفته اید فکر کنید. شاید متوجه شوید که مقدارشان کم نیست. اگر بازخوردهایی که از دیگران میگیریم به طرز بی رحمانهای صادقانه باشند، این امر ممکن است نگاه ما را نسبت به خودمان عوض کند و باعث شود پذیرش بیشتری نسبت به دیگران پیدا کنیم.
در ادامه میخواهیم ببینیم اگر از همین فردا تصمیم بگیریم فقط حقیقت را بگوییم چه اتفاقی خواهد افتاد.
در دنیای بدون دروغ، چارهای جز رو در رو شدن با حقایقی تلخ دربارهی خودتان و عزیزان تان را ندارید. این امر احتمالاً باعث میشود پذیرش و بخشندگی بیشتری پیدا کنیم، چون خودمان آنقدرها بی عیب و نقص نیستیم و نمیتوانیم نقصهای خودمان را پنهان کنیم.
در دنیایی که همه تنها حقیقت را میگویند، به احتمال زیاد، اضطراب و نگرانی کمتری وجود دارد. با هر دروغ کوچک و بزرگی که به زبان میآوریم، حس پشیمانی اش میتواند خواب را به راحتی از چشمان مان بگیرد. تحقیقات نشان داده که اضطراب چطور میتواند اثری منفی بر کیفیت خواب ما داشته باشد، یعنی آرامش ذهنی میتواند ما را از خوابی آرام بهرهمند کند.
اگر هر زمان که نظر دیگران دربارهی خودمان را میپرسیدیم تنها راستش را به ما میگفتند، شاید طرز نگاه ما نسبت به خودمان به کلی تغییر میکرد. در اینصورت بازخورد صادقانه تری دربارهی اینکه چه چیزهایی به شما میآید، کیفیت کارتان و نحوهی رفتارتان دریافت میکردید. شاید چیزی نباشد که دوست داشته باشید بشنوید، اما دیدی واقعی از خودتان میدهد.
اگر صداقت بیشتری در برابر یکدیگر داشتیم، دیگر نگران موقعیتهای ناخوشایندی نبودیم که معمولاً از آنها دوری میکنیم. در دراز مدت، گفتن حقیقت بهتر است – حتی اگر شخص مقابل را برنجاند –، چون میتواند آنها را از چالشها و رنج زیادی حفظ کند.
اگر به کسی که خوانندهی بدی است بگویید کارش خوب است، این کار لزوماً کمکی به تبدیل شدن او به یک ستارهی بین المللی نمیکند. بنابراین، باید یاد بگیریم که به جای روی آوردن به دروغهای کوچک، حقیقت را با تدبیر و مهربانی بیان کنیم.
تحقیقات نشان میدهد دروغگویی میتواند باعث ناراحتیهای جسمی شود، در حالی که کسانی که سعی میکنند همیشه حقیقت را بگویند مشکلات جسمی کمتری دارند. پژوهشها همچنین نشان داده کسانی که کمتر دروغ میگویند مشکلات جسمی روزانهی آنها مثل گلودرد و سردرد هم کمتر است.
در دنیای بدون دروغ ما متوجه میشدیم که دوستان مان واقعاً چه فکری درموردمان میکنند و چه کسانی دوستان واقعی مان هستند. به این ترتیب، خیلی زود میفهمیدیم چه کسانی صرفاً بر حسب ادب با ما وقت میگذرانند و در حقیقت از ما خوش شان نمیآید.
حقیقت میتواند دل مان را بکشند، اگر دوستان مان به ما بگویند که لباس هایمان خوب نیستند، از غذایی که پخته ایم خوششان نیامده، یا اینکه دلشان نمیخواهد دیگر ما را ببینند. در حقیقت، گاهی دروغهایی که از منظر اجتماعی پذیرفته هستند نقش مهمی در روابط دوستی ما دارند.